Jeetje dan is het alweer maart en kreeg ik van Abco (onze manager) vanmorgen te horen dat ik ook nog blogs schreef. Ja dat deed ik ook nog en ik had me voorgenomen dit elke maand sowieso te doen... Dit is in 2015 eigenlijk nog niet gelukt.
Dus tijd voor een update.
Na een wederom heerlijke vakantie op Texel met de kerst waar de winterjas te warm was omdat het zonnetje best vaak scheen weer back to earth.
We hebben de nodige vitaminen weer opgedaan om er weer een half jaar tegen te kunnen.
Een belangrijk half jaar voor Esmee die de overstap gaat maken naar de middelbare school. En hoewel het vorig jaar al bijna duidelijk was wilde ze toch nog een andere school bekijken. Januari stond dus in het teken van de open dagen.
Het Rietveld bleef echter favoriet. Het niveau werd later bepaald maar gezien eerdere resultaten moest het Rietveld haalbaar zijn. Dit brengt rust. Vol vertrouwen het laatste half jaar tegemoet.
Het laatste half jaar basisschool waar ze optimaal van heeft geprofiteerd. De geweldige klas zonder al te veel gepest en geconcureer. En het laatste half jaar bij haar dikste vriendinnen in de klas omdat die allemaal een ander niveau hebben.
Als ik kijk naar mijn lagere en middelbare school en de sociale netwerken van tegenwoordig zie ik toch veel van mijn oude vriendinnen weer terug op Facebook en twitter. Leuk! En erg waardevol. De basis werd gelegd op de basisschool.
De jongens hebben een ook leuke kerst gehad bij hun families en hebben ook een frisse start gemaakt in 2014. Voor 1 van de jongens ook een belangrijk half jaar omdat hij van school zal gaan. Ook voor hem is de keuze erg helder en hopen we op medewerking van de gemeente met betrekking tot de participatiewet. Hij krijgt alle kansen van zijn school, stageadres, ouders en ons maar hierin merken we dat je afhankelijk bent van de desbetreffende ambtenaar en de gemeente met betrekking tot het nieuw te vormen beleid. Het moet natuurlijk niet zo zijn dat hij onderop de stapel komt omdat hij net van school komt want de kansen zijn er!
Een nieuwe ontwikkeling in ons gezinshuis is een onder curatele stelling van 1 van onze jongens en een bewindvoering voor een ander. De twee oudsten hebben geen onafhankelijk persoon voor dit soort zaken. Het is weer even zoeken naar een weg omdat er meer overlegd moet worden dan bij een ondertoezichtstelling. Deze maatregelen zijn voor onze jongens echter wel van belang omdat ze tot een kwetsbare doelgroep behoren. Een doelgroep die toch een makkelijke prooi is voor mensen die het allemaal niet zo goed met ze voor heeft. Twee jongeren die 18 worden dus een hoop geregel en andere wetgeving omdat ze "volwassen" zijn.
Wat betreft de veranderende wetgeving voor de wet langdurige zorg de participatiewet, de jeugdwet en de WMO merken we verder nog niet zo heel veel van de veranderingen. Wel is er veel onrust bij collega's van kind en jeugd omdat er een aantal collega's toch wel het een en ander veranderd qua baan. Voor hen gaan we duimen dat het allemaal mee valt.
Vanmiddag kregen we onverwacht bezoek van Theo die onze start heeft gerealiseerd als gezinshuis bij Zozijn. Dat is alweer dik 15 jaar geleden. 15 jaar is best lang.. We keken terug en eigenlijk leek het heel kort. Het is net alsof Theo voor de eerste keer op de bank zat. We waren allemaal wel wat ouder en flink veel wijzer maar de basis was nog gewoon hetzelfde. Jongeren met welke problematiek dan ook een proffesionele begeleiding bieden in de context van een gezin. De kracht van het normale.
Dit is best gelukt.
Mooi om zo terug te kijken met iemand van het eerste uur.
Vol vertrouwen naar zeker nog 15 jaar.
Weer een beetje op de hoogte allemaal?
Groeten!
